به عنوان راهحلهای رایج برای نمایش وضعیت باتری، ولتمترها و کولنمترها تفاوتهای اساسی در اصول اندازهگیری خود دارند. این همچنین دلیل اصلی تفاوت آنها در دقت و سناریوهای کاربردی است.
به زبان ساده، ولتمتر ولتاژ بستهی باتری را اندازهگیری میکند. برخی از ولتمترها درصدی از ظرفیت باقیمانده را نیز نمایش میدهند که بر اساس منحنیهای ولتاژ انواع مختلف باتری تخمین زده میشود. بنابراین، هنگام استفاده از ولتمتر برای اولین بار، باید نوع باتری، مانند سرب-اسید، لیتیوم سهتایی یا لیتیوم آهن فسفات، و همچنین تعداد سلولهای سری را تنظیم کنید.
نصب ولتمترها آسان است و اطلاعات را به سادگی نمایش میدهند. بزرگترین نقطه ضعف آنها عدم دقت است. به دلیل مقاومت داخلی خود بستهی باتری، تشخیص مبتنی بر ولتاژ اغلب به اندازه کافی دقیق نیست. علاوه بر این، عوامل زیادی میتوانند باعث انحراف خواندن ولتمتر از مقدار واقعی شوند، مانند نوسانات ولتاژ قابل توجه در هنگام بارگیری یا شارژ، یا افزایش مقاومت داخلی به دلیل پیری باتری. بنابراین، ولتمترها برای نظارت بر بستههای باتری که در آن دقت بالا مورد نیاز نیست و باتری بیشتر در حالت ایستا است، مناسب هستند.
از سوی دیگر، کولنمتر هم ولتاژ و هم جریان بستهی باتری را اندازهگیری میکند. ظرفیت نمایش داده شده، وضعیت شارژ (SOC)، توان و سایر پارامترها بر اساس جریان محاسبه میشوند، نه مانند ولتمتر تخمین زده میشوند. جریان به اندازه ولتاژ تحت تأثیر شارژ، دشارژ یا پیری باتری قرار نمیگیرد، بنابراین کولنمترها عموماً بسیار دقیقتر از ولتمترها هستند. معایب کولنمترها هزینه بالاتر و نصب پیچیدهتر آنها است. جدا از این عوامل، کولنمترها برای اکثر سناریوهای نظارت بر باتری انتخاب ایدهآلی هستند.